Titel biografie ruud lubbers
Ruud Lubbers (2): Hoe de vierde vrouw van ‘de stier van Kralingen’ jarenlang onzichtbaar bleef
Een journalist krijgt zelden een primeur in de schoot geworpen. Bij het uitkomen deze week van de langverwachte biografie over voormalig CDA-premier Ruud Lubbers werd die herinnering ineens weer actueel.
Dat Lubbers betrokken was geweest bij een echtscheidingsaffaire leek elf jaar geleden een ongeloofwaardig verhaal. Was publicatie wel verantwoord? Ja, was mijn conclusie.
En dus stond het artikel op dinsdag 11 juni in De Telegraaf, op pagina 7. Geen chocoladeletters en zonder opsmuk. Vervolgens bleef het stil. Niemand meldde zich. Geen lezers, geen andere media, geen politici. Tot ik onlangs een verzoek kreeg van een journalist van een van onze ‘kwaliteitskranten’. In verband met de op stapel staande publicatie van de Lubbers-biografie wilde hij graag van mij weten waar hij de bedrogen ex-echtgenoot van Lubbers’ toenmalige affairette kon vinden. Voor een gesprek.
Twee caféboeken
De historici Johan van Merriënboer en Lennart Steenbergen, verbonden aan het Centrum voor Parlementaire Geschiedenis van de Radboud Universiteit, hebben in hun lijvige boekwerk drie van de achthonderd pagina’s uitgetrokken voor de zaak. De door de media jarenlang onder het tapijt geveegde episode uit
Theo Brinkel () is van huis uit historicus. Hij was medewerker van het Wetenschappelijk Instituut voor het CDA, Tweede Kamerlid en is tegenwoordig werkzaam bij de Nederlandse Defensie Academie.
Meer over Theo BrinkelSamenvatting
De langverwachte memoires van de langstzittende premier van Nederland
Tussen en voerde historicus Theo Brinkel vijftien lange gesprekken met premier Ruud Lubbers over zijn jaren in de landelijke politiek. Lubbers’ laatste termijn als premier van Nederland liep ten einde en zijn regering maakte plaats voor het eerste paarse kabinet. Het boek zou in verschijnen, maar publicatie werd op het laatste moment tegengehouden. Vijfentwintig jaar later verschijnen deze onthullende memoires alsnog.
In Haagse jaren is 'Der Macher' zelf aan het woord, over zijn politieke visie, zijn twijfels en zijn overtuigingen. Hij zet uiteen hoe hij ons uit twee financiële crises leidde en blikt terug op de verkiezingen van , toen het CDA zware electorale schade opliep en er een einde kwam aan de onafgebroken regeringsdeelname van de christelijke politiek. Ook doet hij een boekje open over zijn vriendschap met Helmut Kohl, die na de Duitse eenwording in definitief voorbij was.
Deze bijzondere politieke memoires van Ruud Lubbers zijn geschreven in de periode
Ex-premier Lubbers wreef in de #MeToo vlek op
Het is fijn dat uitgevers, in dit geval Boom, de biografen respecteren en de volledige pagina’s van ‘Ruud Lubbers - Een slag anders’ durven uitgeven, inclusief pagina’s bronnen en index (boekpresentatie). Maar willen alle lezers de duizenden details weten? Kun je niet beter pagina’s op papier uitgeven en de rest digitaal, vooral aanklikbare bronnen?
Immers, wat beklijft er van het verhaal bij lezers? Voordeel van de Lubbers-bio is de vlotte, samenhangende schrijfstijl van Johan van Merriënboer & Lennart Steenbergen. Dat krikt het ‘nice-to-know’ gehalte van deze dikke pil op. (het ‘need-to-know’ van Lubbers biedt Wikipedia). Dus ik schrijf geen volledige recensie. Dat deden Jan Tromp in de Volkskrant en Paul van der Steen in Trouw en Kees Versteegh in NRC.
De successen van Lubbers zijn uitgebreid bekend, evenals zijn werkwijze: altijd gericht op compromissen, wel naar zijn inzicht, waartoe hij ministers en Tweede Kamerleden van zijn partij min of meer dwong. Wat betreft zijn principes was hij een adept van de Katholieke Volkspartij, waarvoor hij eerst minister van Economische Zaken was in kabinet-Den Uyl (), toen KVP-fractievoorzitter, vanaf het CDA.
Echter, Lubbe
Toespraak minister-president Schoof bij presentatie van biografie over Ruud Lubbers
Toespraak |
Minister-president Schoof hield op 6 november in Den Haag een toespraak bij de presentatie van het 1e exemplaar van het boek: Ruud Lubbers. Een slag anders.
Dames en heren,
Hartelijk dank voor dit kloeke boek, waarvan alleen de titel al nieuwsgierig maakt: 'Ruud Lubbers. Een slag anders'.
Daar wil elke geïnteresseerde tijdgenoot natuurlijk meer over weten.
En om dat meteen maar even in perspectief te zetten: in , toen Ruud Lubbers minister van Economische Zaken werd in het kabinet-Den Uyl, zat ik volgens mij in de 4e klas van Lyceum de Grundel in Hengelo.
In , toen hij premier werd, studeerde ik af en begon ik vlak daarna aan mijn ambtelijke carrière.
En geloof me, zelfs in mijn stoutste dromen is het in die jaren helemaal nooit bij mij opgekomen dat ik vandaag, als Lubbers’ verre opvolger in het ambt van premier, deze biografie in ontvangst zou mogen nemen. Ik vind dat een grote eer.
Nu was Ruud Lubbers bij zijn aantreden de jongste premier ooit, en ik zo’n beetje de oudste.
Maar we hebben wel allebei een deel van onze vormende jaren doorgebracht op die prachtige Berg en Dalseweg in Nijmegen. Hij bij de paters Jezuïeten van het Canisius College in de door en
Sneller dan de meeste van zijn jaargenoten haalt hij 5 april zijn doctoraaldiploma met een scriptie getiteld: ‘De invloed van verschillen in produktiviteitsontwikkelingen in onderscheiden landen op de lopende rekening van de betalingsbalans.’ Hij slaagt cum laude.
Een maand na zijn afstuderen gaat Lubbers in militaire dienst. Hij brengt zijn periode in het leger, die loopt tot het najaar van , door bij de luchtmacht.
Hij trouwt 10 oktober met zijn buurtgenote Maria Emilie Josepha (‘Ria’) Hoogeweegen, geboren 12 november Zij is dochter van Richard Henri Marie Hoogeweegen, advocaat in Rotterdam, en Petronella Maria Hoogeweegen-Buskens. Precies een maand na het burgerlijk huwelijk volgt de plechtige huwelijksinzegening in de kerk van de Heilige Lambertus aan de Hoflaan in Rotterdam.
De vader van Ruud Lubbers overlijdt 19 november na een korte ziekte. Samen met zijn drie jaar oudere broer Rob neemt Lubbers de leiding over van Lubbers' constructiewerkplaats en machinefabriek Hollandia, het bedrijf van zijn vader in Krimpen aan den IJssel. Ruud wordt directie-secretaris.
Hij volgt zijn vader op als onbezoldigd bestuurder in een aantal organisaties voor binnenschippers. Op 4 december wordt de eerste zoon geboren: Paul Christiaan Marie.