Biografie albert plasschaert
Biografie Lucie van Dam van Isselt
Door Francisca van Vloten, conservator en adviseur van het MTVP Museum in Domburg en adviseur en (bestuurs-)lid van Europese organisaties op kunst- en cultuurgebied. Francisca van Vloten schrijft een proefschrift over Domburg als badplaats en kunstenaarskolonie in Europees verband.
Lucie van Dam van Isselt is op 15 juni in Bergen op Zoom geboren en bracht haar jeugd in Kampen door, waar ze haar eerste tekenlessen kreeg van de schilder en tekenleraar Johannes Daniël Belmer (). Ze volgde van tot een opleiding aan de Haagse Academie en begon vanaf dat laatste jaar te exposeren, voornamelijk tekeningen. In , tijdens haar opleiding, trouwde ze met de eveneens schilderende Evert Ekker (). Uit dit zeer ongelukkige huwelijk werden twee zoontjes geboren, in Evert jr. en in Martin Hendrik. Het echtpaar Ekker-van Dam van Isselt was intussen in van Den Haag naar Oosterbeek verhuisd, naar de Villa De Beekhof die over een atelier voor beiden beschikte. Toen Lucie de familiesituatie niet langer kon verdragen, vroeg ze een scheiding aan. In die dagen was dat een schande voor de vrouw, die bovendien nauwelijks rechten had. Lucie moest haar kinderen achterlaten. Na de scheiding vestigde zij zich in in Veere.
Tussen en heeft zij aan geen enkele tentoonst
De toegang is niet echt publieksvriendelijk, maar laat je niet weerhouden. Als je iets zoekt m.b.t. Hollandse schilderkunst, meld je dan bij de ingang, laat je ophalen en zoek naar waar je voor komt.
Het RKD is publiek eigendom. Dus van ons allemaal.
Het Rijksbureau voor Kunsthistorische Documentatie is een kenniscentrum op het gebied van de Westerse beeldende- en toegepaste kunst. Het onderwerpsgebied begint bij de latere Middeleeuwen en gaat door tot op de dag van vandaag. Nadruk
ligt op de Nederlandse kunst. Zowel visueel als schriftelijk documentatiemateriaal wordt verzameld. De collectie
documentatiemateriaal is uitgegroeid tot de grootste in haar soort ter wereld. De verzameling bestaat uit ruim 6 miljoen foto&#;s en reproducties van kunstwerken, boeken, tijdschriften en collectie-, tentoonstellings- en veilingcatalogi, fiches met kunsthistorische aantekeningen en krantenknipsels over &#; vooral &#; Nederlandse kunst.
In opende het RKD zijn deuren voor het publiek. De kunsthistoricus dr Cornelis Hofstede de Groot () liet bij zijn dood een legaat na. Hofstede de Groot had veel kontakten in de kunstwereld, schreef veel brieven en verzamelde afbeeldingen en foto&#;s. Zijn fotoverzameling wordt geschat op exemplaren. De foto&#;s hadden voornamelijk de zeventiende eeu
Biografie 1
| 15 december: geboren te Nieuw Helvoet op het eiland Voorne. Woont achtereenvolgens in Den Helder, Den Haag, Rotterdam en Apeldoorn. | ||||||||||||
| Reis naar de wereldtentoonstelling in Luik en naar Spa. Op een kostschool te Oosterbeek en later te Voorburg. | ||||||||||||
| Gaat in Den Haag wonen. Reis naar Stuttgart. | ||||||||||||
| Plaatst eerste sonnet in ‘Neerlandia’. Verlaat de middelbare school. Als volontair verbonden aan het ‘Dagblad voor Zuid-Holland en 's-Gravenhage’, later aan ‘De Hofstad’. | ||||||||||||
| ‘Ernstig debuut’ in ‘Groot Nederland’. Reis naar Parijs. Redigeert met J.C. Bloem en P.N. van Eyck tot de reeks ‘De Zilverdistel’. | ||||||||||||
| Met Lode Baekelmans in de redactie van ‘Ontwaking en Nieuw Leven’ tot | ||||||||||||
| Reis naar de Ardennen. Tot een zeereis naar Marokko, Algiers, Tunis, Sicilië en Palermo. | ||||||||||||
| Mei: redacteur van de eerste reeks van ‘De Witte Mier’, maandschrift voor de vrienden van het boek, tot | ||||||||||||
| Met Emile Verhaeren naar München en Keulen. | ||||||||||||
| Voorjaar: naar Leipzig. Oktober: tijdens de oorlog terug naar Nederland. | ||||||||||||
| Door A. Roland Holst te Eemnes in contact gebracht met Matthijs Vermeulen, die hem tot medewerking aan de kunstrubriek van ‘De Te kregen, een werkje dat ons zonder vooropgezette meeningen hadde ingewijd in de schoonheid van de huidige Hollandsche kunst, dat den volke, den leek, getoond hadde wat er mooi was in het werk van al die schilders. Hetgeen de heer Plasschaert meent dat zij missen, wel dat lappen we royaal aan onze laars. Bevat het werkje van Plasschaert dan niets goeds? Wel zeker! Men leze b.v. om maar iets te noemen die prachtige bladzijden over Breitner ‘den hartstochtelijke, dit rijke type van het impressionisme en van het naturalisme’. Zeer juist ook zijn meeningen over Vincent van Gogh, den onmatig rustelooze. Prettig verder de beschrijving van het etsdrukken in het opstel over Mari Bauer. Ook de plaatjes, die overvloedig zijn, vormen een afzonderlijke aantrekkelijkheid. Ze zijn doorgaans mooi uitgevoerd en zoover we konden nagaan, goed gekozen. Maar dit doet ons de groote fout van het werkje niet vergeten. Onze meening is dus dat het doel van de uitgevers door de schuld van den heer Plasschaert niet bereikt werd, en de W.B. blijft ons een handleiding over Nederlandsche schilderkunst schuldig. Ook stellen wij de vraag of de zeer ingewikkelde redeneeringen van den heer Plasschaert niet het groote beletsel zijn waardoor het hier besproken boekje niet tot het volk doordringen Portret Willem PlasschaertWillem Plasschaert () is de neef van Albert Plasschaert, Lucie's 2e echtgenoot. U kunt hier meer over Albert lezen. Dit werk maakte deel uit van de solotentoonstelling Lucie van Dam van Isselt in in het Markiezenhof in Bergen op Zoom en staat in de bijbehorende catalogus. Ook was het in te zien op de solotentoonstelling Meizoentjes in het Zeeuws Museum (Middelburg) & het Marie Tak van Poortvliet Museum (Domburg) en is het opgenomen in de bijbehorende catalogus Een leven in stillevens. Vermelding in beide catalogi met onderstaande tekst. Dagboek 'La manana viene Willem Plasschaert para sa retrato' ('s Morgens komt Willem Plasschaert voor zijn portret'). Idem, 'Ho hicha retrato di () y de Willem Plasschaert' (Ik heb intussen het portret van () en van Willem Plasschaert gemaakt).
|