Islam weetjes

Theorie: Sîrat al-Nabî Het levensverhaal van de Profeet des Islams

Theorie: Sîratal-NabîHet levensverhaal van de Profeet des Islams بسم الله الرحمن الرحيم Sergio AbdusSalâm Scatolini GROEP T – Leuven Education College Professionele BA in het onderwijs - Islam سرجيو سليم عبد السلام سْكاتوليني

Ik leg getuigenis af dat er géén ander absoluut wezen bestaat buiten Het Ene Ware Absolute Wezen, genoemd ’Allâh. Ik leg ook getuigenis af dat Muhammad Zijn gezant was.

De profeet • “Geloof in Allâh en Zijn boodschapper.” (Q. ) • “Mohammad is niet de vader van één van jullie mannen, maar hij is de boodschapper van Allâh, en het zegel van de profeten.” (Q. ) • “En IK heb u (Mohammad) gezonden als verkondiger van blijde tijdingen en een waarschuwer voor de gehele mensheid; maar de meeste mensen begrijpen het niet.” (Q. ) • “En WIJ hebben jou gezonden als genade voor de werelden.” (Q. ) • “Voorwaar jullie hebben in de boodschapper van Allâh het mooiste voorbeeld…” (Q. )

De ruimtelijke coördinaten

CE Geboorte van Muhammad • Mohammad werd in Mekka in CE geboren, gebruikelijk aangewezen als het jaar na “het jaar van de olifanten” (Q. ) • Abdoellâh, de vader van Mohammad, stierf (40 dagen) vóór zijn geboorte.

CE Dood v. moeder en opa • In , toen Mohammad 6 jaar oud

Meertaligheid in de Gouden Eeuw - KNAW

mededelingen

willem frijhoff

deel 73, no.2

meertaligheid

in de

gouden eeuw

Een verkenning

Meertaligheid in de Gouden Eeuw

koninklijke nederlandse akademie van wetenschappen

Mededelingen van de Afdeling Letterkunde, Nieuwe Reeks, Deel 73 no. 2

Deze Mededeling, werd in verkorte vorm uitgesproken in <stro

Niet alleen de geboorte van Jezus werd aan zijn moeder verkondigd, ook die van Mohammed, althans volgens een nogal obscuur, moeilijk te dateren tekstje (tussen AD):

De mensen vertellen—en alleen God weet wat ervan waar is—dat Āmina, de moeder van de Profeet, heeft verteld dat er tijdens haar zwangerschap [een stem?] tot haar kwam die zei: ‘Jij gaat zwanger van de heer van dit volk; als hij geboren is, zeg dan: “Laat de Ene hem behoeden voor het kwaad van elk die hem benijdt”, en noem hem Mohammed.’ Toen zij in verwachting van hem was zag zij een licht van zich uitgaan waardoor zij de burchten van Busrā in Syrië kon zien.¹

Was het een engel die tot Āmina kwam? We weten het niet. In het Arabisch staan passieve werkwoordsvormen: ‘er werd tot haar gekomen &#; er werd tegen haar gezegd.’ Wie of wat dat deed blijft ongezegd. Het licht dat het mogelijk maakte burchten te zien op meer dan duizend kilometer van Mekka, herinnert aan het wonderbaarlijke, van eeuwigheid bestaande ‘licht van Mohammed’ (nūr Muhammadī). In Busrā begon, vanuit Arabië gezien, het Romeinse rijk. De aan Āmina toegeschreven uitspraak verwijst naar de toekomstige verovering van dat rijk. De bezweringsformule die zij moet uitspreken herinnert aan de soera’s en van de koran: de beide soera’s die beschermen

De Koran lezen is vermoeiend. De lezer wordt niet aangenaam onderhouden door schone letteren of interessante literatuur. Hij wordt overrompeld door lastig te begrijpen, oraculaire taal. Hier spreekt Allah. Volgens de islamitische traditie werden deze heilige woorden letterlijk door de engel Gabriël gedicteerd aan de profeet Mohammed. Die had daar eigenlijk niet zo’n zin in, maar de woorden van Allah werden hem met geweld opgedrongen. Zo lezen wij over Mohammed:

Hij slaapt. – “Draag voor!” Iemand houdt hem in een greep. Het is donker in de grot. Ze hebben hem genomen. – “Draag voor!” Zijn maag keert. Hij walgt, draait zich om. In geen geval! Hij is geen dichter, geen waarzegger, geen gek. En daarbij: wat valt er te lezen? Mohammed weigert. De engel pijnigt hem, perst de adem uit hem en schreeuwt: “Zeg op!”

Mohammed is zo overweldigd door dit alles dat hij naar buiten rent, de grot uit, en zich van de berg naar beneden wil storten, de dieperik in. Maar opnieuw ontmoet hij Gabriël:

Toen ik halverwege de berg was hoorde ik een stem uit de hemel die zei: ‘Mohammed! Gij zijt de gezant Gods en ik ben Gabriël’. Ik keek naar boven, naar de hemel, om te zien wie er sprak, en daar was Gabriël, in de gestalte van een man die aan de einder stond, met zijn voeten naast elkaar (…). Toen

Koranonderzoek / De islam van de rotsen

Dissidente islamologen stellen spectaculaire vragen bij de ontstaansgeschiedenis van de islam. Deel zes van een serie: de islam ontluikt in de rotsen.

De theorieën van dissidente islamologen doen denken aan revoluties in de kosmologie. Ze dwingen om verschijnselen in een totaal andere samenhang te zien. Dat is soms even moeilijk als het is voor mensen, die geloven in de platte aarde, zich voor te stellen dat de wereld een bol is, die tollend om de zon draait. Over een aantal dingen zijn de dissidente islamologen, hun voorzichtiger vakbroeders en de islamitische orthodoxie het wél eens. Niemand zal beweren dat de islam begin zevende eeuw al bestond. Verder onderschrijft iedereen, dat begin negende eeuw de islam al aardig zijn uiteindelijke vorm had aangenomen. Het dispuut gaat over de tussentijd. De orthodoxie baseert zich op een soort vier-eenheid: De Koran, de biografieën van de profeet, zijn overgeleverde uitspraken (hadieth) en de oude geschiedschrijvers. Uit de combinatie van die vier bronnen creëert de orthodoxie een pijlsnel verlopende heilsgeschiedenis, die begint met de eerste openbaringen aan Mohammed, na Christus. Hij sterft in Veertig jaar daarna is er, volgens de orthodoxie, een Arabisch, islamitisch wereldrijk, dat zich u