Wolkers biograaf blom
Biograaf Onno Blom schreef over Wolkers en voetbal: ‘Jan vereerde die Ajaxjongens als Griekse goden’
De voetballende Jan Wolkers, daar zijn we niet zo mee bekend.
Maar hij heeft gevoetbald, onze Jan. En hoe!
“In zijn jeugd, toen hij nog in Oegstgeest woonde. Op straat, en keihard, hè! Met bloedende knieën, want anders was het niets. Je moest er gedeukt en gebutst vanaf komen.”
Onno Blom vertelt het met veel enthousiasme. We staan in Betondorp bij het huis in de Akkerstraat, waar Johan Cruijff in zijn jeugd woonde.
In zijn hand houdt hij het pagina’s tellende boek dat hij schreef over Jan Wolkers en voetbal: Genialiteit staat nooit buitenspel.
Ja ja, zie je hem denken. Nu denken ze weer dat ik het aan het uitmelken ben of zo.
Onno Blom is de biograaf van kunstenaar en schrijver Jan Wolkers (). In verscheen de vuistdikke biografie Het litteken van de dood. En daarna nog een compilatie uit Wolkers’ dagboeken, Amstelglorie: zijn notities over de jaren op het gelijknamige Amsterdams volkstuinencomplex. En een privédomeindeel: Memoires van een biograaf. Met als ondertitel: In de voetsporen van Jan Wolkers.
“Nou ja,” zegt Blom, “die biografie telt ruim bladzijden, maar het hadden er ook kunnen zijn.”
Waarmee hij maar wil zeggen dat het helemaal niet zo gek is dat e
Onno Blom gaat de langverwachte biografie van Harry Mulisch () schrijven
Onno Blom, schrijver, biograaf van Jan Wolkers en medewerker van deze krant, gaat de langverwachte biografie van Harry Mulisch () schrijven. Blom neemt de opdracht over van de eerder beoogde biograaf Robbert Ammerlaan (80), de vroegere uitgever van Mulisch bij De Bezige Bij. Het boek zal naar verwachting in het najaar van verschijnen met als werktitel De magiër. Ammerlaan heeft zich volgens de uitgever ‘om persoonlijke redenen uit het project moeten terugtrekken’.
Het is niet het eerste biografische werk dat Blom schrijft over Harry Mulisch, de auteur van klassiekers als Het stenen bruidsbed (), De aanslag () en De ontdekking van de hemel (). Hij werkte eerder samen met de schrijver aan het biografische fotoboek Mijn getijdenboek ; Zijn getijdenboek , dat in verscheen. ‘Het kwam in die periode ook wel ter sprake dat ik een biografie zou schrijven’, zegt Blom. ‘Mulisch zei daar twee dingen over: ‘Ik vind het een prima idee.’ En: ‘We gaan het niet doen.’’ Volgens Blom vond Mulisch dat een schrijver pas na zijn dood een biografie verdiende, waar hij dan aan toevoegde ‘dat hij niet van plan was dood te gaan’.
Postuum
In overleed Mulisch toch, negen jaar na het verschijnen van zijn laatste roman
Onno Blom vertelt over Jan Wolkers en Rembrandt
Op 29 november geeft Onno Blom een lezing. Als officiële biograaf van Jan Wolkers weet hij veel te vertellen over het rebelse leven van een van de meest geliefde schrijvers van Nederland. De lezing wordt georganiseerd door Bibliotheek Oostland en Theater t Web.
Op 19 oktober , de tiende sterfdag van Jan Wolkers, verscheen het langverwachte Het litteken van de dood, de indrukwekkende biografie van Onno Blom over de beeldhouwer-schilder-schrijver. Het vuistdikke boek ontketende een storm aan reacties, werd een bestseller en is bekroond met de Nederlandse Biografieprijs
Blom is niet alleen gefascineerd door Jan Wolkers, maar ook door Rembrandt. Recent kwam dan ook zijn boek ‘De jonge Rembrandt’ uit, waarin Blom onderzoekt hoe Rembrandt zo succesvol kon worden. Welke factoren zorgden er eigenlijk voor dat Rembrandt Rembrandt werd? Wist je dat Rembrandt ook een inspiratiebron vormde voor Jan Wolkers? Onno Blom kan ook alles over Wolkers’ interesse voor deze kunstenaar vertellen tijdens deze lezing in Bleiswijk.
Tickets kosten 8 euro (5 euro voor leden) en zijn verkrijgbaar via de website van Bibliotheek Oostland. Bezoekers krijgen aan het einde van de avond een exemplaar van het boek Winterbloei van Jan Wolkers mee naar
Recensie: Onno Blom Het litteken van de dood. De biografie van Jan Wolkers
Een roman is geen dagboek
‘Ergens blijf ik steeds een jongen van 18 jaar. Romantisch, idealistisch, monomaan en onbezonnen,’ schreef Wolkers in een brief aan zijn jeugdvriend Wim de Kler. Het was , vlak na de geboorte van Eva Wolkers. Jan was als 23 jarige voor de tweede keer vader. (‘preservatieven ten spijt’ ). Wolkers zat niet onder de plak, hij leefde erop los, was slordig met verantwoordelijkheden maar obsessief bezig met tekenen, beeldhouwen en schrijven. Als je Het litteken van de dood. De biografie van Jan Wolkers geschreven door Onno Blom moet geloven en er is geen reden om dat niet te doen, afgaande op de hoeveelheid materiaal waaruit de biograaf kon putten bleef Wolkers zijn hele leven een romantische en ongebonden jongen.
Als zoon van een ietwat naïeve en streng gereformeerde kruidenier in een gezin met elf kinderen, gaat hij met de verdiensten van baantjes als tuinman in een cursus aan de Rooms-Katholieke Avondtekenschool doen. Hij heeft talent. Tijdens het beantwoorden van aanvragen op een distributiekantoor begint het schrijven. Zijn literaire helden zijn Perk, Kloos, Gorter, Poe, Multatuli, Piet Paaltjens. Hoewel Wolkers zichzelf in de eerste plaats zag als beeldho
Recensie: Onno Blom Memoires van een biograaf
Het is gezien…
Sinds het moment dat Onno Blom met Jan Wolkers overeenkwam dat hij zijn biografie zou schrijven, 26 september , heeft hij op instigatie van Wolkers geregeld korte aantekeningen gemaakt. Alles kon ineens betekenisvol zijn en materiaal voor een boek. Vanaf 14 oktober publiceerde Blom wekelijks zijn memoires van een biograaf in de Volkskrant. In die stukken schoot hij kriskras heen en weer in zijn geheugen en de tijd.
In de bundeling van de memoires voor Privé-domein springt Blom ook van de hak op de tak. De memoires zijn van elkaar gescheiden door een sterretje (*) en de ordening vraagt het nodige van de lezer. Zonder kennis van het werk van Wolkers en van de biografie Het litteken van de dood vormen deze memoires een labyrint van mythische proporties waar de lezer onverwijld in verdwaald raakt. Wat ontbreekt, is een verantwoording die antwoord geeft op vragen als: welke pagina’s zijn waar terug te vinden in de Volkskrant? en zijn de memoires ongewijzigd overgenomen of heeft Blom geredigeerd? Uitleg over de compositie van de bundeling zou deze publicatie ten goede zijn gekomen, want nu duizelt het de lezer regelmatig. Meer en meer vraag je je af of een bepaald element ook in de biografie al a