Samenvatting biografie paul verhoeven
Paul Verhoeven geeft Trump 4 maanden om aan te tonen dat hij geen Hitler is
De opiniesite van BNNVARA met actueel nieuws en uitgesproken meningen
Actueel
• •leestijd 1 minuten
De succesvolle regisseur Paul Verhoeven woont met zijn familie in de Verenigde Staten, maar weet niet of dat nog lang zo blijft. In De Wereld Draait Door beschrijft hij de parallellen die hij ziet met het Duitsland van , het jaar waarin Hitler aan de macht kwam en velen het land ontvluchtten.
Verhoeven schoof aan bij Matthijs van Nieuwkerk om te praten over het laatste succes van zijn speelfilm ‘Elle’: na twee Golden Globes (beste buitenlandse film, beste actrice), nu ‘Beste Europese Film’ bij de Spaanse Goyas en een Oscarnominatie voor hoofdrolspeelster Isabelle Huppert.
Altijd op de hoogte blijven van het laatste nieuws?
Meld je hieronder gratis aan voor Joop NL. Iedere donderdag een selectie opvallende nieuwsverhalen, opinies en cartoons in je mailbox.
RSIN 62
Rob van Scheers
Rob van Scheers () is cultuurreporter voor het weekblad Elsevier en medewerker van de Volkskrant. In won hij (gedeeld) de Prijs voor de Filmjournalistiek. Hij publiceerde dertien non-fictieboeken, waaronder de internationaal geroemde biografie van cineast Paul Verhoeven. Met een verhaal over producer Cosimo Matassa won hij de Jip Golsteijn Prijs
De pers over eerder werk:
‘Boek van de maand! Imposant. Een van de uitvoerigste boeken ooit over een regisseur geschreven.’ UK Film Review over Paul Verhoeven, de biografie
‘Van Scheers vertelt een prachtige cultuurgeschiedenis van de twintigste eeuw.’ Historisch Nieuwsblad over De Grote Parade
‘Rob van Scheers is een meester in het beschrijven van onverwachte verbanden tussen personen en gebeurtenissen.’ De Volkskrant over De kleine parade
‘Rob van Scheers heeft met zijn Parades een nieuw genre aan de non-fictie literatuur toegevoegd.’ VPRO’s Boeken
‘Onweerstaanbaar! Leest allen De Grote Parade!’ DWDD
Het boek Kuipkoorts (samen met Ronald Giphart) kwam op de shortlist van Beste Sportboek De pers daarover:
‘Verliezen heeft in dit boek ook enorme attractie.’ Met Het Oog Op Morgen
‘Kuipkoorts leest makkelijk weg en is met zelfspot geschreven.’ NRC Handelsblad
De pers over Oorlo Het kan verkeren. Het deftige weekblad The New Yorker steekt – 23 jaar na dato – de loftrompet over Paul Verhoevens sciencefictionsatire Starship Troopers (). Op 6 juli schreef criticus David Roth een essay over de film, onder de kop: How Starship Troopers aligns with our moment of American defeat – oftewel: hoe de film het huidige grimmige politieke klimaat in de VS allang had geschetst. Citaat: ‘Het is nu wel duidelijk dat – in deze afgelopen decennia van decadentie, verval, aanzwellend institutioneel geweld en ongebreidelde slechte smaak – het Amerikaanse leven van alledag is gevangen in het cinematografische universum van Paul Verhoeven. In de bloederige satirische scifi-films die zijn naam vestigden bij het Amerikaanse publiek, presenteerde Verhoeven een bijzonder onaangename visie op de toekomst: luguber inventief, maar ook beducht om het ‘gewoon maar’ een fantasie te laten lijken.’ Dat is wat er staat. En dat is best gek. Vooral als je weet dat diezelfde film– thema: totalitair regime op aarde is verwikkeld in een intergalactische oorlog na de première op 4 november werd neergesabeld door The Washington Post: ‘Ganzenpas in de bioscoop: Starship Troopers Regisseur Paul Verhoeven heeft aan zijn eerdere films het image overgehouden niet alleen Nederlands succesvolste filmer te zijn, maar ook de handigste, de meest populistische en degene die het best is toegerust om door te breken naar Amerika. Bij zijn collega’s en bij de Nederlandse critici heeft Verhoeven zich nimmer in bijzondere populariteit mogen verheugen, omdat zijn films nooit een door de cineast belangrijk geachte gedachte leken te weerspiegelen en er enkel op uit leken om bij een breed maar simpel publiek zo hoog mogelijk te scoren, desnoods via brutale trucs. Zijn nieuwe film, De vierde man, geeft aanleiding om Paul Verhoeven voortaan met meer respect te bejegenen, want ook al bezit deze magisch-realistische thriller een aantal onmiddellijk herkenbare Verhoeven-trekjes, het is in elk geval een fantastisch ogende en knap ontworpen film. De vierde man is gebaseerd op de gelijknamige roman die door Gerard Reve in opdracht van het CPNB geschreven werd met de opzet er het Boekenweekgeschenk van van te maken. Het CPNB verslikte zich echter in het buitenissige karakter van deze delirische vertelling vol negentiende-eeuwse horrormotieven, biseksuele erotiek en doodsgedachten. Men had iets feestelijkers op het oog gehad en liet het boek
Waarom Paul Verhoevens sciencefictionsatire Starship Troopers 23 jaar na dato lovende kritieken krijgt
Discussie: SPETTERS (Paul Verhoeven)
Ik zou het heel leuk vinden als er op dit topic reacties kwamen. Ooit heb ik deze film eens een keer gehuurd, en vond 'm wel aardig. De film bleef echter door m'n hoofd spoken en daarom heb ik 'm een hele tijd geleden gekocht. Vraag me niet waarom, maar af en toe heb ik het idee: 'Ik wil Spetters weer eens zien'. En dan kijk ik de film in een adem uit.
Geweldige film, maar vraag me niet waarom.
Heel veel dingen staan me tegen: het slechte acteerwerk (wat misschien ook door de dubbing kan komen), de domheid van de personages en de platheid van de film waardoor 'de Nederlandse film' een slechte naam heeft gekregen.
Maar tegelijkertijd ben ik gefascineerd. Ten eerste omdat ik dat jaren zeventig / tachtig sfeertje helemaal geweldig vind: aangezien ik pas in ben geboren heb ik er weinig van meegekregen.
En toch: de acteurs. Hans Veerman is sowieso een van m'n favoriete acteurs aller tijden (die man is in 26 jaar geen spat veranderd), de lulligheid van Rutger Hauer in zijn foute onderbroek en die kneuzenrol van Maarten Spanjer. En de kleine rolletjes van o.a. Loes Luca en Hugo Metsers.
Ook geweldig: Rotterdam in de jaren tachtig!
Mijn vraag: wie (van de 'oudere' generatie) heeft hier aan deze film herinneringe Utrechts Nieuwsblad, 24 maart