Dolor y gloria
Pedro Almodóvar De laatste droom recensie en informatie over de memoir en het boek van de Spaanse filmregisseur. Op 13 november verschijnt bij Meridiaan Uitgevers de Nederlandse vertaling van El último sueño van de beroemde uit Spanje afkomstige filmmaker Pedro Almodóvar. Hier lees je informatie over de inhoud van het boek, de schrijver, de vertaler en over de uitgave.
Pedro Almodóvar De laatste droom recensie en informatie
- &#;Er zitten korte verhalen tussen die verrassen met een fantastisch morbide twist.&#; (Der Spiegel)
- &#;De 12 verhalen van de Spaanse regisseur, geschreven tussen eind jaren 60 en nu, zijn een onstuimige mix van feitelijk en fictief, passend bij een van de meest fantasierijke verhalenvertellers van de cinema.&#; (The Guardian)
- &#;Hij kan het dus ook zonder camera.&#; (Focus)
De laatste droom
- Auteur: Pedro Almodóvar (Spanje)
- Soort boek, memoir, verhalen
- Origineel: El último sueño ()
- Nederlandse vertaling: Peter Valkenet
- Uitgever: Meridaan Uitgevers
- Verschijnt: 13 november
- Omvang: pagina&#;s
- Uitgave: paperback / eboek
- Boek bestellen bij: Boekhandel / Bol
Flaptekst van het boek van filmregisseur Pedro Almodóvar
De laatste droom bevat een verzameling van twaalf stukken die zo’n zestig levensjaren omvatten. Ze weers
Pedro Almodóvar: ‘Het mentaal accepteren dat de dood deel uitmaakt van je natuur, zover ben ik gewoon nog niet’
Pedro Almodóvar wordt algemeen beschouwd als de grootste nog levende Spaanse filmmaker, maar hij ziet zichzelf in de eerste plaats als schrijver. Of een ‘fabulist’, zoals hij het zelf noemt. Zijn extravagante plots nemen wendingen die moeilijk te voorspellen of zelfs vast te stellen zijn. Denk aan de twee mannen die een band vormen terwijl ze over twee comateuze vrouwen waken in Hable con ella of de plastisch chirurg die een gevangen man opereert en hem tegen zijn wil in een vrouw verandert in La piel que habito.
Almodóvar heeft meer dan twintig films gemaakt en voor bijna elk van die werken heeft hij het scenario zelf geschreven, soms in samenwerking met een andere scenarist. Hij heeft in zijn leven wellicht meer dagen achter een schrijftafel doorgebracht dan op een set.
Hij heeft ook veel andere dingen geschreven: korte verhalen, dagboekaantekeningen, een paar niet te classificeren essays. De verhalen worden bewaard in een aantal mysterieuze blauwe mappen, daarin verzameld door zijn assistente Lola García bij de vele verhuizingen van de regisseur naar verschillende appartementen in Madrid. In bekeek Almodóvar op aandringen van de Spaanse literatuurredacteur
De laatste droom‘Filmisch en beeldrijk.’
Pedro Almodóvar
Paperback
| Verschenen: | Afmetingen: 12,5 x 18 cm€ 24,99
E-boek
| Verschenen: |€ 11,99
De laatste droom bevat een verzameling van twaalf stukken die zo’n zestig levensjaren omvatten. Ze weerspiegelen Almodóvars thema’s, de thema’s die ook telkens in andere vorm terugkeren in zijn cinematografische werk: de pijn en glorie die elke creatieve carrière trouw vergezellen, verlangen als de heersende wet van het leven, de vreselijke opvoeding in de duistere schooljaren bij de paters, en de drang om van elke nabije ervaring een verhaal te maken.
Deze bundeling, variërend van korte verhalen tot essays of dagboekfragmenten komt, zoals Almodóvar zelf in het voorwoord schrijft, het dichtst bij een memoir – een ‘gefragmenteerd, onvolledig en een beetje cryptisch memoir’, voegt hij er behulpzaam aan toe. Conventioneel is De laatste droom inderdaad niet, maar het biedt wel een kijkje in de gedachtewereld, de verbeeldingskracht en de obsessies van de beroemde filmmaker.
Uitvoering:
Gebonden, E-book
Aantal pagina's:
pagina's
Verschijningsdatum:
12 november
Ve
De laatste droom
‘Deze verzameling verhalen (ik noem alles een kort verhaal, ik maak geen onderscheid tussen genres) toont de nauwe relatie tussen wat ik schrijf, wat ik film en mijn leven.’ – Pedro Almodóvar
De laatste droom bevat een verzameling van twaalf stukken die zo’n zestig levensjaren omvatten. Ze weerspiegelen Almodóvars thema’s, de thema’s die ook telkens in andere vorm terugkeren in zijn cinematografische werk: de pijn en glorie die elke creatieve carrière trouw vergezellen, verlangen als de heersende wet van het leven, de vreselijke opvoeding in de duistere schooljaren bij de paters, en de drang om van elke nabije ervaring een verhaal te maken.
Deze bundeling, variërend van korte verhalen tot essays of dagboekfragmenten komt, zoals Almodóvar zelf in het voorwoord schrijft, het dichtst bij een memoir – een ‘gefragmenteerd, onvolledig en een beetje cryptisch memoir’, voegt hij er behulpzaam aan toe. Conventioneel is De laatste droom inderdaad niet, maar het biedt wel een kijkje in de gedachtewereld, de verbeeldingskracht en de obsessies van de beroemde filmmaker.
Daar drijft de cineast
De term autofictie, de zelfgeschreven biografie waarin de auteur bewust losjes omgaat met feiten van zijn of haar leven, komt goed van pas bij het beschouwen van de nieuwe film van Pedro Almodóvar. Dat we in de filmische autobiografie van de Spaanse meester tot ver in het domein van de fantasie treden, blijkt al uit de geanimeerde, Saul Bass-achtige titelsequentie, gevolgd door grafische voorstellingen van echte en ingebeelde kwalen bij de hoofdpersoon, een regisseur van middelbare leeftijd. Ook doen de felle kleuren en vreemde vormen van objecten in zijn appartement denken aan surrealistische kunst. De ironie is dat Salvador/Pedro (Antonio Banderas) wil dat alles werkelijkheid wordt, vooral zijn herinneringen. Maar de echtheid van het verhaal van zijn leven ontwijkt hem, zoals lang geleden het stuk zeep dat constant door zijn vingers heen glipte bij een riviertje waar hij speelde terwijl zijn beeldschone moeder (Penélope Cruz) samen met andere vrouwen de was deed.
Na de titelbeelden is de camera onder water: een zwembad. Hier en daar liggen losgeraakte mozaïeksteentjes in alle kleuren op de bodem. En daar drijft de cineast in een zittende positie: een aantrekkelijke man met grijze strepen in zijn baard en haar, zijn bovenlichaam in goede conditie