Niccolò ammaniti biografie

Biografie van Niccolo Ammaniti

biografie • Woorden op het podium

Niccolo Ammaniti werd geboren in Rome op 25 september Hij studeerde bijna af aan de Faculteit Biologische Wetenschappen met een proefschrift over "Release of Acetylcholinesterase in Neuroblastoma." Hoewel hij een paar examens miste, slaagde hij niet, en de legende gaat dat het ontwerp van zijn proefschrift werd omgezet in Branches!, de eerste roman.

Samen met zijn vader Massimo, hoogleraar algemene en ontwikkelingspsychopathologie aan La Sapienza in Rome, publiceerde hij "Nel nome del son", een essay over de problemen van de adolescentie, dat met groot succes werd herdrukt. In nam hij deel aan "Exploration", en in hetzelfde jaar werd de verzameling korte verhalen die hem beroemd maakten bij het grote publiek, Fango, uitgebracht. Een tijdlang werd hij beschuldigd van kannibalisme, maar hij zorgde er altijd voor en bleef doen waar hij van hield. Hij schrijft of heeft geschreven over boeken, reizen, film en nog veel meer voor Tuttolibri, Pulp, La bestia, Musica!, Micromega, Amica en Ciak. Hij interviewde zijn vriend schrijver Aldo Nove voor "Liberal", met wie hij vele avonturen deelde, waaronder de oprichting, met andere schrijvers, van de collectieve beweging "Neuromanticism" (geïnspireerd door het werk van zang

‘Ik heb iets met België. Ik zou in dat prachtige zwarte land, het postindustriële landschap rond Charleroi, graag een film draaien’

We waren het al bijna vergeten, maar Niccolò Ammaniti was de eerste hedendaagse Italiaanse schrijver die internationaal potten brak. Jaren voor er sprake was van een Italiaanse golf schreef hij met titels als Ik haal je op, ik neem je mee () en Ik ben niet bang () onvervalste bestsellers. In zijn kielzog kwamen de anderen: Sandro Veronesi met Kalme chaos (), Roberto Saviano met Gomorra (), Paolo Giordano met De eenzaamheid van de priemgetallen (), Silvia Avallone met Staal (), Paolo Cognetti met De acht bergen ().

Een nieuw boek van Ammaniti lijkt zelden op het vorige, maar de basisingrediënten blijven altijd dezelfde, als in een klassieker uit de Italiaanse keuken: seks, geweld en sardonische humor. Vanwege zijn verbeeldingskracht wordt hij vergeleken met Federico Fellini, vanwege zijn buitensporigheid met Quentin Tarantino. “Ik zoek altijd het slechtste in de mens”, zei hij eens in een interview, waarna hij in lachen uitbarstte.

De jongste jaren heeft Ammaniti meer tv-series geregisseerd dan boeken geschreven. De meest memorabele was Il miracolo (), een achtdelige reeks die ook op Canvas te zien was: bij een vermoorde maff

Biografia

Niccolò Ammaniti werd geboren in Rome op 25 september Wanneer hij bijna afstudeert in de biologie, begint hij te schrijven. Branchie!is het resultaat. Later volgt Nel nome del figlio, dat hij schrijft samen met zijn vader Massimo. De doorbraak bij het grote publiek komt er in met de verhalenbundel Fango. Nog later volgen de romans Ti prendo e ti porto viaen Io non ho paura, dat verfilmd wordt. Voor Come Dio comandaontvangt hij de Premio Strega.

Bibliografia

Ammaniti's werk omvat grofweg twee genres: het absurde van Kieuwenen Laat het feest beginnenenerzijds, en het ernstiger werk met Ik haal je op, ik neem je mee(tip), Ik ben niet bang(tip) en Zo God het wilanderzijds.

\| Branchie!	Kieuwen \|
\| Nel nome del figlio
\| Fango	Het laatste oudejaar van de mensheid \|
\| Ti prendo e ti porto via	Ik haal je op, ik neem je mee \|
\| Io non ho paura	Ik ben niet bang \|
\| Fa un po' male
\| Sei il mio tesoro	Jij bent mijn schat \|
\| Come Dio comanda	Zo God het wil \|
\| Che la festa cominci	Laat het feest beginnen! \|
\| Io e te	Jij en ik \|
\| Il momento è delicato	Een delicaat moment \|
\| Anna	Anna \|

Curiosità

Ammaniti heeft een officiële si

Niccolò Ammaniti - Biografie, boeken en films

Wij zijn Italianen in Nederland en we schrijven deze pagina ook om ons Nederlands te oefenen. Vergeef ons als ons schrijven soms creatief is. 🙂

Biografie van Niccolò Ammaniti

Niccolò Ammaniti werd geboren op 25 september in Rome, stad waar hij opgroeide en waar hij nog steeds woont. Aan de universiteit studeerde hij Biologische Wetenschappen, maar behaalde zijn diploma nooit. Het lijkt erop dat Ammaniti, in plaats van het proefschrift te schrijven, het concept van zijn eerste roman schreef: Kieuwen, Branchie.

Kieuwen (Branchie, )

Kieuwen (Branchie) is Ammaniti's eerste roman, voor het eerst gepubliceerd in Italië in door Ediesse, en later door Einaudi in Kieuwen wordt in Nederland uitgegeven door Lebowski.

De hoofdpersoon van de roman is een jongen uit Rome die als beroep aquaria maakt. Als hij onverwachts kanker krijgt, neemt hij een baan aan om een aquarium te bouwen in India. Aangekomen in India begint het avontuur: de jongen maakt een reeks onwaarschijnlijke gebeurtenissen mee. Hij wordt ontvoerd door leden van een sekte, hij sluit zich aan bij een groep muzikanten, hij wordt verliefd op een meisje dat in een kasteel woont. Ten slotte ontdekt hij dat zijn werkgever een crimineel is die een illegale hand

Niccolo’ Ammaniti is zonder meer één van de grote namen van de hedendaagse Italiaanse literatuur. De auteur, geboren in in Rome, geldt sinds jaren als een publiekslieveling. Ammaniti is één van de “jonge kannibalen” die sinds halfweg de jaren ’90 een nieuwe wind door de Italiaanse boekenwereld laat waaien. Hij behoort daarmee tot dezelfde generatie als Paolo Giordano (La solitudine dei numeri primi, De eenzaamheid van de priemgetallen).

Ammaniti’s harde, niets verbloemende stijl slaat duidelijk aan. Zo won hij de Premio Viareggio in en de Premio Strega in Zijn boeken worden uitgegeven bij Einaudi en vinden wereldwijd gretig aftrek, zeker ook in het Nederlandstalige taalgebied. Bij onze Noorderburen verklaarden Herman Koch en Kluun zich al fan. The Times verwoordde het zo: “Het Italiaanse woord voor talent is Ammaniti”. Ammaniti was bijna afgestudeerd in de biologie toen hij naar de pen greep. Het resultaat van die eerste literaire opwelling verscheen in onder de wat biologisch aandoende naam Branchie (Kieuwen).

Zonder twijfel Ammaniti’s twee meest innemende werken zijn Io e te () en Io non ho paura ().

Io e te (Ik en jij)

Ik en jij vertelt het relaas van de jarige Lorenzo die het gevoel heeft nergens bij te horen. Op materieel vlak komt hij niets tekort, maar v