Maarten asscher biografie

Biografie

Maarten Asscher () studeerde rechten in Leiden en aan de UvA. Na een loopbaan in de literaire uitgeverij (Meulenhoff), de kunstambtenarij (OCW) en de boekhandel (Athenaeum) wijdt hij zich sinds voltijds aan het schrijverschap en aan het vertalen van poëzie. Daarnaast vervult hij functies op het gebied van bestuur en toezicht. In promoveerde hij in Leiden op de rol van het onderwerp gevangenschap in literaire fictie en non-fictie. In verscheen zijn vertaling van Oscar Wilde’s De ballade van Reading Gaol. Onlangs kwam bij De Bezige Bij zijn derde roman uit, getiteld De schaduw van een vriend ().

Togaminor

Beroepsethiek en Integriteit voor Juristen is het tweede vak in de Togaminor, die wordt aangeboden in het derde jaar van de bacheloropleiding Rechtsgeleerdheid. Meer weten over de minor en de aangeboden vakken? Klik hier.

Aanmelding

Het gastcollege staat open voor zowel studenten als niet-studenten van de Togaminor, evenals docenten en andere belangstellenden. Aanmelden kan via de onderstaande link.

Maarten Asscher is de auteur van verhalenbundels, essays, columns, en poëzie. Naast bundels en novellen volgde er ook non-fictie, zoals een boek over zijn affiniteit tot ‘het ding’ (Dingenliefde) en over Nederland en het water (H₂Olland). Een huis in Engeland is zijn zeventiende boek en zijn tweede roman. Zijn eerste roman, Het uur en de dag (), was binnen één jaar al aan vijf herdrukken toe.

(c) Marc Driessen

Voordat hij zich fulltime aan het schrijven wijdde, was hij uitgever (Meulenhoff), directeur Kunsten bij het ministerie van OCW en onafhankelijk literair en academisch boekverkoper (Atheneum Boekhandel). In promoveerde hij aan de Universiteit Leiden op een onderzoek naar gevangenschap als literaire ervaring (Het uur der waarheid). In ontving hij de vijfjaarlijkse J.H. Donnerprijs vanwege zijn bijzondere verdiensten voor het Nederlandse boekenvak.

(c) Sacha de Boer

Maarten Asscher: Appels en peren

door Erik de Smedt

Elke vergelijking loopt mank, en toch levert vergelijken inzichten op die je op geen andere wijze kunt bereiken. Deze gedachte is de rode draad in beschouwingen over uiteenlopende onderwerpen die Maarten Asscher in deze bundel heeft bijeengebracht. Het uitgangspunt kan een schijnbaar detail zijn: de ironisch lovende woorden ‘dat ik hier steeds met de meest genereuze zachtheid ben behandeld’ van de negentiende-eeuwse Italiaanse anti-Oostenrijkse liberaal Silvo Pellico, toen hij in strenge gevangenschap moest, en de afscheidsverklaring die Sigmund Freud schreef toen hij na de Anschluss in Oostenrijk moest verlaten: ‘Ik kan iedereen de Gestapo van harte aanbevelen.’ Asscher knoopt er inductief beschouwingen aan vast over de legitimiteit van historische vergelijkingen, juist ondanks de verschillen die hij niet ontkent. Zo kunnen vergelijkingen met vroeger de blik voor wat er nu gebeurt scherpen. Zelfs als ze simplificeren, zijn ze een effectvol ‘instrument tot analyse, debat en beter begrip’. In de volgende stukken over geschiedenis, literatuur en kunst probeert de auteur met een ‘stereoscopische’ blik te kijken, in de hoop dat ‘de gehanteerde vergelijking (het verschil, de parallellie, de nevenschikking)