Arnon grunberg vriendin

Arnon Grunberg kwam op zijn 23e met veel bombarie het literaire wereldje binnen, en het is eigenlijk nooit meer stil geworden rond zijn figuur. De media-aandacht voor de schrijver van vijftien romans en winnaar van talloze prijzen is altijd groot geweest. Zijn debuut Blauwe maandagen () was meteen nogal provocerend, onder andere door de ironische manier waarop de hoofdpersoon ‘Arnon’ schreef over het Holocaust-trauma van zijn Duits-joodse ouders en over zijn eigen prostituée-bezoek. In die eerste jaren stond hij bekend als getalenteerd en geestig enfant terrible, een ‘briljant rotjoch’ dat graag tegen zere schenen schopte. Ook zijn volgende boeken, Figuranten () en Fantoompijn (), waren satirische uitvergrotingen van aspecten van het leven van de jonge auteur: geldgebrek, ambitie, verlangen en het concentratiekamp-trauma van de generatie boven hem.  

In vond hij zichzelf opnieuw uit door onder een nieuwe naam, Marek van der Jagt, twee romans te schrijven. Al snel werd Van der Jagt echter herkend als Grunberg, vooral door de kenmerkende stijl: korte zinnen, sterke dialogen en geestige zijsprongen. Typisch grunbergiaans zijn ook de ultrakorte alinea’s en de absurde vergelijkingen tussen uiteenlopende zaken: ‘Voor mama was de realiteit een stationshal waar ze even doo