Jean genet biografie

JEAN GENET HEILIG IN WALGING, SCHOON IN HET KWADE

Review

Edmund White, 'Genet', uitg. Random House, London - f 83,

Zijn werk is een lofzang op de schoonheid van het kwaad, met verraad als een van de hoogste deugden: een “athestische mysticus”, zoals hij zelf leek te denken? Hij leefde als een vagebond, met liefst niet meer dan een koffertje waarin al zijn bezittingen pasten: een asceet? Zelfs de prachtige biografie die de Amerikaanse schrijver en criticus Edmund White onlangs (in het Engels) aan hem wijdde maakt de paradoxen en de verwarring voor de lezer alleen maar intenser, al bestrijdt White nuchter en goed geinformeerd tal van legendes die de schrijver zelf nooit heeft geprobeerd te ontkrachten. Maar dit boeiende portret dwingt wel tot sympathie en zelfs bewondering voor iemand die zijn lot wist om te buigen en als een kunstenaar te herscheppen. Uit Genets leven blijkt, zoals Sartre schreef, hoezeer “genialiteit niet een gave is maar een uitweg die iemand uitvindt in wanhopige situaties”.Over Genets ouders is nauwelijks iets bekend. Zijn moeder, ongetrouwd, liet haar kind met zeven maanden achter in een weeshuis. Zoals toen vaak gebeurde, werd hij geplaatst bij een gezin in een dorpje in de Morvan, een armoedige streek in het midden van Frankrijk waar veel weeskinde

Een schatkist aan nieuwe feiten over Genet

Op 21 juni stuurt Gerard Reve een kaartje uit Parijs naar W.F. Hermans. Met zijn vrouw Hanny Michaelis is hij daar begraafplaatsen aan het bezoeken. ‘We kopen Sartre en lezen zonder woordenboek’, schrijft hij. ‘Er is ook pas een heerlijk flikkerboek uitgekomen, Journal du voleur van Jean Genet. Sartre zou er een voorwoord bij schrijven, dat ten slotte een nieuwe Sartre werd van bladzijden.’ Twintig jaar later noemt Reve Jean Genet nog steeds een van de schrijvers die zijn stijl het meest hebben beïnvloed, samen met Flaubert, Céline en Toergenjev.

Dagboek van een dief, zoals de onlangs verschenen nieuwe vertaling van mijn hand heet, is behalve dat ‘heerlijke flikkerboek’ een verslag van het zwervende leven van Genet door Europa in de jaren dertig, geschreven in rauwe en poëtische taal. Stelend, bedelend en hoererend slaat de hoofdpersoon zich door het leven. Hij slaapt in groezelige kamertjes bij mannen met wie hij vaak niet-wederkerige liefdesrelaties heeft. ‘Luizen’ noemt hij zijn huisvrienden: ‘Ze gaven onze kleren een zekere levendigheid, een uitstraling, en als ze weg waren, hadden onze kleren iets zielloos.’ In het boek demonstreert Genet zijn persoonlijke, omgekeerde waardensysteem: hij verheerlijkt misdaad en misdadig




Geschiedenis: Hoe zag onze wereld er vroeger uit en wat gebeurde er toen?

Provocerende Franse schrijver

Jean Genet wordt gerekend tot de meest provocerende schrijvers van Frankrijk uit de twintigste eeuw. De tot levenslang veroordeelde auteur kwam in dankzij de inspanningen van onder meer Jean-Paul Sartre en Jean Cocteau weer vrij. Echte rehabilitatie volgde in , toen hij werd onderscheiden met de hoge Franse onderscheiding Grand Prix National.

Jeugd

Jean Genet werd op 19 december geboren in Parijs. Hij was een kind uit een buitenechtelijke relatie. Hij werd opgevoed door pleegouders, omdat zijn eigen moeder hem had verlaten. Op zijn tiende kwam hij voor het eerst in aanraking met de politie. Jean Genet ontwikkelde zich als dief en souteneur tot een prominent lid van de Parijse onderwereld. Als gevolg hiervan bracht hij een groot aantal jaren door in jeugdinstellingen en gevangenissen.

Notre-Dame des fleurs

In de gevangenis begon Genet te schrijven. In zijn eerste boek 'Notre-Dame des fleurs' () speelt de Parijse onderwereld een belangrijke rol. Het boek kwam onder de aandacht van intellectueel Parijs. Dankzij de inzet van schrijvers en kunstenaars zoals Jean-Paul Sartre en Jean Cocteau kwam Genet uiteindelijk in weer vrij.

Romans en toneelwerken

In de romans e

Jean Genet Dagboek van een dief recensie en informatie van dit autobiografische boek uit In november verschijnt bij Uitgeverij De Bezige Bij dit boek met autobiografische verhalen van de Franse schrijver Jean Genet. Het boek dat vertaald is door Kiki Coumans, is opgenomen in de Schwob reeks van vergeten klassiekers.

Jean Genet Dagboek van een dief Recensie en Informatie

Als de redactie het boek gelezen heeft, kun je op deze pagina de recensie en waardering vinden van Dagboek van een dief, een in Nederland vergeten meesterwerk van de Franse schrijver Jean Genet. Daarnaast zijn hier gegevens van de uitgave en bestelmogelijkheden opgenomen. Bovendien kun je op deze pagina informatie vinden over dit autobiografische boek van Jean Genet.

Dagboek van een dief

  • Schrijver: Jean Genet (Frankrijk)
  • Soort boek: autobiografische verhalen
  • Origineel: Journal du voleur ()
  • Nederlandse vertaling: Kiki Coumans
  • Uitgever: De Bezige Bij
  • Verschijnt: november
  • Omvang: pagina&#;s
  • Uitgave: Gebonden Boek
  • Waardering:

Flaptekst van het boek

Dagboek van een dief is een in Nederland onterecht vergeten meesterwerk. Het is het meest autobiografische werk van schrijver Jean Genet en vormt een verslag van zijn zwerversleven in Antwerpen en Barcelona en andere delen van Europa gedurende

Biograaf en tegenpool

ALS. ALS DE VRIEND, die het trouwens toen al met mannen deed, voor geld zelfs - in , Cincinnati, Ohio, stel je voor - als die jongen was komen opdagen op het afgesproken uur, om tien uur ‘s avonds bij het busstation, en als hij de twintig dollars die hij van de jonge Edmund had gekregen niet in zijn eigen zak had gestoken maar er daadwerkelijk de beloofde tickets voor had gekocht, dan waren die twee ongetwijfeld samen naar New York City gevlucht, om daar een wild, homoseksueel en vooral ouderloos leven te beginnen.
En dan was Edmund zeker ook hoerenjongen geworden. Een vingervlug diefje, met een strafblad en kennissen die 'Little Fuck Joey’ en ‘Sucker Billy’ zouden heten.
Dan had de biograaf misschien iets meer op zijn onderwerp geleken dan hij nu doet.
Want Edmund White werd weliswaar geboren in een keurige familie, die zich net, met de hakken over de sloot tot de gezegende kaste der miljonairs mocht rekenen - zeg dat ze zo'n anderhalf miljoen op de bank hadden staan - maar op zijn zestiende had de jonge White al meer dan genoeg van de station-cars, de honkbaluitslagen en de fuiven waar hij met meisjes moest schuifelen. Dus zou hij met de vriend die vier jaar ouder was en zich gedroeg alsof hij honderd jaar meer erva