Biografie jan wolkers boek
Ton of Books uit Tilburg
particulierBoeken afhalen in Tilburg is, in overleg, mogelijk.
De verkoper zal binnen 2 werkdagen contact met u opnemen om de koop verder af te handelen.
Alle boeken van Ton of Books Stel een vraag over dit boek aan Ton of Books
Afbeeldingen (Klik om te vergroten)
Jan Wolkers
Hendrik Wolkers werd op 26 oktober in Oegstgeest geboren als 3e van de 11 kinderen. Hij komt uit een gereformeerd gezin en is jaar in jaar uit met de Statenbijbel opgevoed.
Vanaf tekende en schilderde hij op de Leidse schilderacademie, na de oorlog ging hij verder als beeldend kunstenaar aan de academie voor Beeldende kunsten in Den Haag. Van tot schilderde hij aan de Rijksacademie voor Beeldende Kunsten in Amsterdam.
Op 30 augustus overleed zijn oudere broer aan difterie. Deze gebeurtenis vormt een belangrijk gegeven in zijn literaire werk. In heeft Wolkers een jaar lang bij Zadkine in Parijs gewerkt. Tijdens dit jaar begon hij ook te schrijven. In november debuteerde hij met een verhaal in het tijdschrift Podium: De verschrikkelijke sneeuwman.
Zijn eerste boek Serpetina's Petticoat kreeg weinig aandacht, in tegenstelling tot Wolkers eerste roman Kort Amerikaans. In werd Wolkers voor het eerst een Literaire prijs toegekend: De novelleprijs van de gemeente Amsterdam. In zond hij de prozaprijs van Amsterdam terug. Hij vond het politieoptreden tijdens de rellen in Amsterdam niet juist.
In verbleef Wolkers een week lang alleen op het eiland Rottermerplaat. Van dit avontuur deed hij een verslag in "Groeten van Rottumerplaat" (Boekje laten zien).
Wolkers
Een levenswerk uit één stuk. Het litteken van de dood. De biografie van Jan Wolkers
Als je gaat dromen over het boek dat je aan het lezen bent en je doet dat niet één keer maar een paar dagen achtereen, wat zegt dat dan over het boek? Het is een vraag die ik mij stel terwijl ik bezig ben met de laatste vijftig pagina’s van Onno Bloms biografie van Jan Wolkers, Het litteken van de dood. Als er zoveel over een boek gezegd en geschreven wordt, lijken clichés onvermijdelijk, maar niet minder waar. ‘Ik las het als een trein’, schreef Rob Schouten in Trouw. Daar ben ik het volmondig mee eens, al verwordt in mijn droom het soms complexe familieleven van Wolkers zelfs tot een rollercoaster (om nog maar een stoplap te plaatsen). Het verhaal duizelt me, maar dat zegt absoluut niets over de heldere en feitelijke wijze waarop Blom het bijna duizend pagina’s tellende levensverhaal op papier heeft gezet. Nadrukkelijk zonder psychologisering en historische context. Ik wijt mijn nachtelijke duizelingen dan ook aan het feit dat het boek, met alle ontembare levensdrift van Wolkers &#; en niet in de laatste plaats de expliciete seksscenes &#; op zijn minst opwindend is. Mij zijn relaties duidelijk geworden waarvan ik, ondanks dat ik vrijwel het complete oeuvre van Wolkers vanaf de middelbar
Hij is af: 'de' biografie van Jan Wolkers (***), maar wat levert het op?
In reed Jan Wolkers met zijn jonge vriendin Karina terug naar Oegstgeest, het dorp van zijn gereformeerde jeugd. Het leek gekrompen, net als het bos rond kasteel Oud-Poelgeest waar hij zo vaak had gelegen, soms met een vriend of de zoveelste vriendin, maar altijd met een schetspotlood en bundels van aanbeden dichters als Achterberg, Rilke, Hölderlin of Gorter.
Bij het weerzien trof hem de benauwenis. De bewoners leken van perkament geworden. De beelden die de schrijver, beeldhouwer en schilder in zijn geheugen had opgeslagen, botsten hard op de indrukken die hij als bijna jarige opdeed. In het typoscript van wat Terug naar Oegstgeest () zou worden, trof Wolkers-biograaf Onno Blom de passage aan die de roman niet zou halen, maar die 10 jaar na zijn dood alsnog wordt gepubliceerd: 'Moet je kijken, die mensen in hun villaatjes. De zwarte vlek, de schaduw van mijn jeugd - ik dacht dat ik tot in der eeuwigheid met ze in de hemel zou moeten doorbrengen. En ik wist zeker dat ze hun meubeltjes ermee naartoe zouden nemen, en hun wandkleedjes en snuisterijen, dat ze er allemaal gezellige plekjes gingen maken waar ze met hun zondagse kleren in gingen zitten. Verschrikkelijk. Wat een bevrijding als je da
Genialiteit staat nooit buitenspel
Jan Wolkers & voetbal
Onno Blom
Paperback met flappen, pagina's, 14 x 20 cm, met foto's en illustraties in zwart-wit, € 17,50
Een uitgave van Het Tillenbeest uit
De tekening op het omslag is van Paul van der Steen
Foto : Een voetbal-wedstrijd voor het goede doel op het veld van SV de Koog Texel, 8 september
Met fluit : Jan Wolkers
Jan Wolkers was een bezeten voetbal-liefhebber.
Als jongetje mocht hij van zijn gereformeerde vader niet voetballen op straat.
Hij deed het natuurlijk toch, en liep het vuur uit zijn sloffen achter een kaalgetrapt balletje aan.
Bij wedstrijden van ASC Oegstgeest in zijn geboortedorp, wist hij meest al wel naar binnen te glippen.
Dat de liefde voor sport er bij hem al vroeg in zat, weten we al van zijn stoere verhalen over wielrennen en hardlopen.
Maar verrassend is het hoeveel Onno Blom over zijn passie voor voetbal heeft weten op te diepen.
Uit de dagboeken, interviews, artikelen en brieven, en ook uit de talloze optredens voor televisie en radio niet te vergeten.
Jan als voetballer, langs de lijn als commentator, en in september zelfs als scheidsrechter (dat was in bij een wedstrijd in de Koog, een team van AVRO tegen de Texelse kasteleins: de Vuurwaterploeg).
Wolkers keek naar