Dalida gigi l'amoroso songteksten
Dalida ()
Misschien op "Gigi, l'Amoroso" na, dat gans de wereld, groot en klein, meezong, heb ik altijd Dalida een soort "zangeres voor volwassenen" gevonden.
Wat zwoel in haar optreden, mysterieus, een beetje femme fatale en heel apart tov Haliday, Sylvie Vartan, Sheila en anderen die toen de plak zwaaiden in de Franse popwereld. Anders nog dan de vele chansoniers die volgden.
Hield van haar optredens en liedjes, met zinvolle teksten, haar Italiaanse tongval, de "r's" lekker laten rollend, al stond haar Disco-periode me minder aan, maar het bewijst haar veelzijdigheid al werd dat natuurlijk heel handig commercieel uitgespeeld.
Blij deze film te hebben kunnen zien, te genieten van de muziek en heel wat te vernemen over haar privé leven en dus "de mens" Dalida.
Vertolkster Sveva Alviti, heeft wel de physionomie wat mee, maar weet ook heel goed de nodige emoties in haar act te stekeen en Dalida te doen herleven.
Goede, intelligent opgebouwde film over één van de markantste zangeressen in de Franse muziekwereld van de vorige eeuw.
Dalida (echte naam Yolanda Gigliotti) werd geboren op 17 januari in Caïro, in een Italiaanse immigrantenfamilie in Egypte. Ze was het enige meisje in het gezin, waar nog twee zonen waren. Vader (Pietro) is operaviolist en moeder (Giuseppina). Ze zorgde voor het huishouden, gelegen in de regio Chubra, waar Arabieren en westerlingen samenwoonden.
Toen Yolanda 4 jaar oud was, onderging ze een tweede oogheelkundige ingreep. Ze werd gediagnosticeerd met een infectie in haar ogen toen ze nog maar 10 maanden oud was. Bezorgd over deze problemen, beschouwde ze zichzelf lange tijd als een "lelijk eendje". Omdat ze lange tijd een bril moest dragen. Op jarige leeftijd gooide ze ze uit het raam en zag dat alles om haar heen volledig wazig was.
Dalida's jeugd en jeugd waren niet anders dan de rest van het lot van immigrantenkinderen. Ze ging naar een katholieke school georganiseerd door de nonnen, ging uit met haar vrienden. Ze nam ook deel aan theatervoorstellingen op school, waar ze enig succes boekte.
Als tiener begon Dalida te werken als secretaresse. Ze werd opnieuw onderworpen aan oogheelkundige interventie. En tegelijkertijd besefte het meisje dat de mening van mensen over haar veel was veranderd. Nu zag ze eruit als een echte vrouw. In deed ze mee aan een schoonheidswedstrij
9. Buenas noches mi amor () - Dalida
Dalida(Caïro, 17 januari - Parijs, 3 mei ), pseudoniem van Iolanda Cristina Gigliotti, was een Egyptisch-Franse zangeres en actrice van Italiaanse afkomst. Met meer dan miljoen verkochte platen is ze een van Frankrijks succesvolste artiesten ooit.
In was Iolanda Cristina Gigliotti Miss Egypte, en op haar eenentwintigste vertrok ze naar Frankrijk voor een carrière als zangeres en actrice. Ze noemde zichzelf toen Dalila, naar de vrouw uit de Bijbel. In Parijs veranderde ze dat op aanraden van Eddie Barclay in Dalida. Ze brak door met een Italiaans getint repertoire, en cultiveerde haar 'exotische' uitstraling met een grote bos zwarte krullen en donker omrande ogen. In had ze in Frankrijk een hit met het lied Bambino, dat 39 weken lang de hitlijst aanvoerde. Aan het einde van de jaren zestig nam ze haar typerende, blonde kapsel. Aan het begin van de jaren zeventig verdiepte ze haar repertoire door werk van Léo Ferré en Jacques Brel op te nemen.
In de jaren tachtig dwong een oogkwaal, die uit haar jeugd stamde, haar tot enkele operaties die weinig verbetering brachten. Ze zag steeds minder met haar linkeroog, en keek vaak scheel. Ook de relaties met mannen waren weinig gelukkig. Drie mannen met wie ze een al dan niet langdurige, doch
Dalida - Biografie
De als Yolande Gigliotti geboren Dalida groeit onder de hoede van haar Italiaanse ouders op in het Egyptische Cairo. In speelt ze haar eerste filmrol en wordt ze Miss Egypte. Ze noemt zichzelf Dalila, naar de historische film Samson and Delilah.
Van actrice naar zangeres
Om zich als actrice meer te kunnen ontplooien vertrekt ze naar Parijs. Ze krijgt inderdaad een filmrol, maar ook wordt ze als zangeres ontdekt. Producer en platenbaas Eddie Barclay biedt haar een contract aan en al haar tweede single ‘Bambino’ is in een enorme hit in Europa.
Buitenlands succes
Meer succesvolle singles volgen, waaronder ‘Les Gitans’ (), ‘Ciao Ciao Bambina’ () en een vocale versie van ‘La Danse de Zorba’ (). Het levert haar grote successen op, echter niet in Engelstalige landen.
Overbruggen
Met aanpassingen van haar imago en haar repertoire probeert ze een brug te slaan naar Engeland en de Verenigde staten. Ondertussen speelt ze regelmatig in Franse en Italiaanse films.
Suicide
Haar persoonlijke leven neemt in de tweede helft van de jaren ’60 een tragische wending als zij, na de zelfmoord van haar toenmalige vriend Luigi Tenco, zelf ook een zelfmoordpoging doet. Ze herstelt en neemt een aantal meer ingetogen nummers op, waaronder 'Darla Dirladada' en later ook ’Av