Özcan akyol vader

Özcan Akyol

Özcan Akyol (Deventer, 7 april) is een Nederlandse schrijver en columnist. Hij woont en werkt in Deventer. Naast zijn literaire werk is of was hij columnist voor een combinatie van het Algemeen Dagblad en zeven regionale dagbladen, VARAgids, Nieuwe Revu ( - ) en Helden. Daarnaast publiceert hij van tijd tot tijd in onder andere Hard gras en Viva Mama. Als opiniemaker is hij geregeld te zien in televisieprogramma's.

Biografie

Akyol volgde na de mavo een opleiding journalistiek en Nederlands waarvan hij de eerste afrondde.[1] In september debuteerde Akyol met een kort verhaal in Frontaal Naakt.[2] In september bracht hij het korte verhaal Zero Impact in de bundel WTF? Volwassen worden na 11 september, een boek met verhalen van 21 auteurs over de invloed van aanslagen op 11 september op hun leven.

In oktober verscheen zijn debuutroman Eus bij uitgeverij Prometheus. Het boek gaat over een Turks-Nederlandse jongen uit een gastarbeidersgezin die zich aan zijn achtergrond probeert te ontworstelen. Het werk werd als een gedeeltelijk autobiografischeschelmenroman gepresenteerd.[3] Eus kreeg voor en bij verschijning veel aandacht in de Nederlandse media. Er werden in een week tijd exemplaren verkocht. Een maand na h

de Schrijverscentrale

Geboortedatum

Geboorteplaats
Deventer

toon meer

Fictieschrijver

Genre
Autobiografie - Biografie - Columns - Dagboek - Essays - Jeugdboek - Journalistiek - Kinderboek - Kort verhaal - Non-fictie - Roman

Thema's
Diversiteit - Familie - Humor - Mediawijsheid - Sport

Activiteiten
Internetactiviteit

Leeftijdsgroepen
Jongvolwassenen - Volwassenen

Schrijver en columnist Özcan Akyol debuteerde in met de semi-autobiografisch schelmenroman Eus. Het boek gaat over een Turks-Nederlandse jongen die opgroeit in de ‘onderklasse’ van Deventer, een milieu waaraan hij zich probeert te ontworstelen.  Van Eus werden binnen een week exemplaren verkocht en al snel volgde de verkoop van de filmrechten. Inmiddels zijn er bijna exemplarer verkocht en is er ook een theaterbewerking van de roman.

Begin verscheen zijn twee roman Toerist. In dit boek gaat de hoofdpersoon op zoek naar het vermeende dubbelleven van zijn vader om het huwelijk van zijn ouders op te breken. Toerist kent net als Eus autobiografische elementen. Het boek betekende de definitieve doorbraak van de auteur in de literaire wereld. Want ook Toerist stond wekenlang in de bestsellerlijsten en kreeg veel lof. Beide boeken staan vaak op een leeslijst.&n

Boeken van Ozcan Akyol

In Afslag 23 doet het hoofdpersonage Eus, een jongen die opgroeit aan de zelfkant van de maatschappij, zijn uiterste best om door schade en schande iets van zijn leven te maken. Wonderlijk genoeg heeft hij de perfecte vriendin, vindt hij al snel een baan als vertegenwoordiger en reist hij in die hoedanigheid kriskras door Nederland.

Terwijl zijn leven op papier de betere kant op gaat, voelt Eus zich na elke nieuwe ervaring kleiner worden. In alle spiegels die hem worden voorgehouden, ziet hij iemand anders, met wie hij zich moeilijk kan vereenzelvigen. Vooral in de buurt van zijn jeugdvrienden, twee paradijsvogels, vraagt hij zich af wat er eigenlijk van hem is overgebleven.

Eus scalpeert de hypocrisie van de middenklasse en ontdekt algauw dat hij iedereen moreel kan verslaan, met uitzondering van één iemand: zichzelf. Dat leidt tot een terugval in oude gewoontes, die niet per se door iedereen worden gewaardeerd.

Özcan Akyol

Eind oktober verscheen zijn debuut Eus bij Uitgeverij Prometheus. Het boek is een semi-autobiografische schelmenroman die meteen na publicatie voor een hoop beroering zorgde. Tijdens een optreden bij De Wereld Draait Door rekende de auteur af met het gilde der allochtonenschrijvers, dat volgens hem vooral bestaat uit poseurs, loopjongens en mensen zonder echt verhaal. Hij verweet zijn collega’s herhaling in hun werk en wilde absoluut niet tot deze categorie worden gerekend – ondanks zijn Turkse achtergrond.

Eus werd direct een succes; in een week tijd verkocht de uitgever meer dan exemplaren, nam Eyeworks de filmrechten over en de auteur mocht bij diverse televisieprogramma’s aanschuiven voor zijn visie op de actualiteit. Ondertussen zijn er meer dan exemplaren verkocht.

In maart , vlak voor het WK, verscheen het boekje: ‘Hé scheids, jij hebt thuis zeker niks te vertellen?!’, een voetbalbundel die hij samen met @DuBlanqeBogarde schreef. Voor  dit boek verzamelden de auteurs platgetrapte grappen, humoristische dialogen en volstrekt onlogische taaltwisten op en rond het voetbalveld. Het is een vermakelijke maar ook verontrustende bloemlezing die bij insiders

Özcan Akyol over zijn jeugd in Deventer

Tekst Özcan Akyol
Foto Bron: Film Zicht/Taskforce-RIEC Brabant-Zeeland*

Column 

"Tijdens mijn jeugd in een achterbuurt van Deventer bestonden er veel vijandbeelden. Er was wantrouwen jegens elkaar, angst voor vreemden die door de wijk liepen. En de oorspronkelijke bewoners van de straat, die niet bepaald stonden te juichen om de komst van de gastarbeiders en hun kinderen, maakten ons ook altijd achterdochtig.

De enige groep die ons wél meteen accepteerde, waren de jongens van het woonwagenkamp, omdat ze zij eveneens tot de outlaws van de samenleving behoorden. Ondanks onze culturele en religieuze verschillen hadden we iets gevonden wat ons bond: de afkeer van de politie.

In die omgeving, tussen zoveel gelijkgestemden, is het makkelijk om te gaan denken dat jouw lot bezegeld is door de plek van je wieg. Tegelijkertijd ontbreekt het aan iedere vorm van netwerk of contact met de buitenwereld, of in elk geval met mensen die andere dingen kunnen laten zien en dus (aan)leren.

Het liet zich raden dat ik op jonge leeftijd in aanraking met de politie zou komen, net als de meeste andere jongetjes in de straat. Omdat we geen status in de gewone samenleving konden krijgen, bijvoorbeeld dankzij een goede opleiding of een va