Arthur eaton biografie

Meer mensen zouden in therapie moeten gaan. Ter verlichting van hun psychische problematiek, maar ook ter voorkoming van erger, jaren later. Vooral jonge volwassenen, meent psycholoog en filosoof Arthur Eaton, hebben er veel baat bij. De psychoanalytische ruime is naar zijn idee de enige ruimte in de huidige maatschappij waar vrijuit, zonder oordeel, over letterlijk alles kan worden gesproken. Die vrijheid kan je helpen om te worden wie je bent. In Waar ik ophoud gaan we de spreekkamer van Arthur Eaton binnen. In vrij associërende essays laat hij ons kennismaken met zijn leermeesters en inspiratiebronnen en zijn ideeën over psychoanalyse. In korte casussen geeft hij ons een inkijk in de gesprekken in de spreekkamer, die we aan het slot weer verlaten, met nieuwe kennis en nieuwe vragen over wie we zijn. Bron: Flaptekst, uitgeversinformatie

Arthur Eaton () is filosoof, psycholoog en schrijver. Hij was als promovendus verbonden aan University College London en heeft een praktijk voor analytische therapie in Amsterdam. Iedere twee weken schrijft hij de column ‘De analyticus’ voor De Groene Amsterdammer en dit jaar verscheen zijn essaybundel Waar ik ophoud(Athenaeum).

Immanuel Kant () speelt, voor zover ik weet, geen grote rol in de culturele verbeelding. Hij is niet zoals Nietzsche, die nog steeds stoutmoedige jongeren inspireert. Mensen slijpen hun activisme niet op Kants ideeën, zoals bij een Hegel of Marx. En toch klinkt zijn invloed door, en niet alleen in de academie waar hij nog steeds een prominente plek heeft in discussies, over metafysica bijvoorbeeld; kennisleer, ethiek, esthetica. Kants invloed, zou je kunnen zeggen, bestaat eruit dat hij een kentering teweegbracht in het westerse denken als zodanig, een die nog altijd voelbaar is.

Dit jaar is het driehonderd jaar geleden dat hij werd geboren. is het Kantjaar. Marcus Willaschek is hoogleraar filosofie aan de Goethe Universiteit in Frankfurt. Zijn nieuwe boek, uitgegeven ter gelegenheid van het Kantjaar, biedt een introductie op de man en zijn werk.

Er verschijnen de laatste tijd veel van dit soort biografische werken over filosofen. Blijkbaar is er behoefte aan de levensverhalen van ‘grote denkers’, waarin lezers en passant kennismaken met hun ideeën. Zulke boeken zijn vaak best lekker om te lezen, maar het gevaar is dat iemands ideeën worden gereduceerd tot producten van hun biografie, alsof theorie alleen begrepen kan worden in de context van iemands l